تفســـــــــــــــــیر
سوره مبارکه بقره، آیه شریفه 42:
وَلاَ تَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ
ترجمه: و حق را با باطل نياميزيد، و حقيقت را با اينكه ميدانيد كتمان نكنيد.
نکات: 1- نه حقّ را با باطل مخلوط كنیم و آنرا تغییر دهیم و نه باطل را در لباس حقّ مطرح سازیم.
«لا تلبسوا الحقّ، لا تكتموا الحقّ»
2- وجدان وفطرت، بهترین گواه بر حقّ پوشى انسان است.
«وانتم تعلمون»
توضیحات تکمیلی: كلمه «لُبْس» به معناى پوشاندن و «لَبْس» به معناى شكّ و تردید است. امتیاز انسان، به شناخت اوست و كسانى كه با ایجاد شكّ و وسوسه و شیطنت، حقّ را از مردم مىپوشانند و شناخت صحیح را از مردم مىگیرند، در حقیقت یگانه امتیاز انسان بودن را گرفتهاند و این بزرگترین ظلم است.
حضرت على علیه السلام مىفرماید: اگر باطل خالصانه مطرح شود، نگرانى نیست. (چون مردم آگاه مىشوند و آن را ترك مىكنند.) و اگر حقّ نیز خالصانه مطرح شود، زبان مخالف بسته مىشود. لكن خطر آنجاست كه حقّ و باطل، بهم آمیخته شده و از هر كدام بخشى چنان جلوه داده مىشود كه زمینهى تسلّط شیطان بر هوادارانش فراهم شود. [297] 297) نهجالبلاغه، كلام 49.